Wat de eerste 6 maanden als veganist mij geleerd hebben

Afgelopen zomer is het allemaal begonnen. Nou ja, natuurlijk was er wel een soort van aanloop, maar juli was het moment waarop ik koos om volledig plantaardig te gaan eten en 'nee' te zeggen tegen alle vormen van dierenleed. Nu, 6 maanden later, is het tijd om de eerste balans op te maken. Dit deel ik graag met jou! Enerzijds omdat je hier misschien nog wat tips uit haalt (en dingen herkent ;-), anderzijds omdat ik echt nog wel tegen wat dingen aanloop (het is dus niet alleen maar een 'halleluja-post'...en misschien juist daarom ook weer herkenbaar). Mijn hersenspinsels en conclusies (bewust zonder disclaimer...ben ook maar een mens) na een half jaar veganist-zijn:

• Het imago van veganisten (geitenwollen sokken, alternatief en extreem in hun opvattingen) is toch niet helemaal uit de lucht gegrepen. Maar ik denk nog steeds dat Vegan de New Sexy is.
• Veganisme is meer in opkomst en wordt langzaam, maar zeker mainstream (vergelijkbaar met het vegetariër zijn in de jaren '90).
• Restaurants hebben over het algemeen geen volledig plantaardige gerechten op hun menukaart (soms 'per ongeluk'). Als je het van tevoren vraagt is het meestal wel mogelijk.
• Het is echt wennen aan nieuwe smaken als je vervangende producten eet (sorry, ik vind Parmezaanse kaas nog steeds lekkerder, dan het veel genoemde alternatief edelgistvlokken).
• Er zit een groot verschil in vegan mogelijkheden tussen de randstad en de de rest van ons Nederland (lees: in Amsterdam is de soja-cappuccino vanzelfsprekend, in Tietjerksteradeel (nog) niet.
• Berlijn is niet voor niks uitgeroepen tot dé Vegan Hoofdstad van Europa! (echt een tip om naar toe te gaan!). Lees meer over de vegan hemel die Berlijn heet
• Veel die-hard veganisten vinden het niet tof als je in je beginfase af en toe nog smokkelt....(is 'not done' zie ik vaak in Facebook groepen, maar jongens, kom op! Benader juist de beginners eens positief en help ze, in plaats van ze af te branden. Het zijn ook maar gewoon mensen ;-)
• Eiwitten zijn wat mij betreft toch wel 'een dingetje' als je veel sport (zijn de meningen ook over verdeeld, maar zo heb ik het wel ervaren).
• Er gaat een rijke voedingswereld voor je open als je overstapt op een plantaardige lifestyle. Wow, wat een mogelijkheden.
• Heel veel producten zijn gewoon vegan (Oreo-koekjes zijn het beste voorbeeld wat mij betreft!)
• Eigenlijk heb je als vegetariër toch wel een beetje boter op je hoofd (tenminste, wanneer je vegetariër bent omdat je dierenleed niet verdraagt...en ik mag het zeggen als ervaren vegetariër die soms verwoede pogingen doet om 100% vegen te eten).
• Dat je er niet vanuit moet gaan dat vegetarische vleesvervangers helemaal plantaardig zijn (gelukkig gaan wel steeds meer merken over op plantaardig).
• Voor 90% lukt mijn plantaardige levenswijze. En die overige 10%...benut ik nog even voor zwakke momenten, restaurants die het echt niet snappen en de hamburger van de vega slager die niet 100% plantaardig is (nog niet...).

Ik ben benieuwd naar jouw ervaringen als (beginnend) veganist. Zijn dingen herkenbaar? of juist helemaal niet? Tips zijn ook nog steeds welkom. Graag zelf :-)

Happy World Vegan Day!

Een (te) moeilijke vraag

Als je een minder voor de hand liggende keus maakt in het leven, moet je je best vaak verantwoorden voor die beslissing. Misschien is verantwoorden niet helemaal het juiste woord, maar vragen zijn er zeker. Nog geen 0,5% van de Nederlanders is veganistisch. Daarmee lijkt het me gerechtvaardigd om veganisten deze uitzonderingspositie toe te bedelen. En met deze twijfelachtige eer komen dus ook de vragen. Soms zijn deze simpelweg een beetje dom, of op zijn minst naïef. 'Waarom eet jij geen vlees, dat beest is toch al dood?' Of ' Het is toch onnatuurlijk om geen vlees te eten?' Zo zijn er legio voorbeelden. Nieuwsgierig? Kijk hier dan maar eens naar de biefstuk bullshit bingo van de Vegetarische Slager. 

Weer gezellig aan de runderlapjes?
Toch zijn er (gelukkig) ook vragen die me wel aan het denken zetten. Zoals vorige week, naar aanleiding van een BNR-radio item. De boodschap was helder: Binnen 5 jaar zullen er commerciële toepassingen van kweekvlees zijn. Oftewel vlees dat wordt gekweekt uit de stamcellen van dieren. De reacties zijn uitermate positief. Minder dierenleed, afname van dieren uit de bio-industrie en minder belasting voor het milieu. Chapeau! Toch kwam de voor de hand liggende vraag hierbij voor mij als een ' duveltje uit een doosje'. Want ja, wat zou ik dan doen? Weer gezellig aan de runderlapjes? En serieus...ik weet het antwoord niet.

Een gek gevoel
Ik heb vlees nooit erg lekker gevonden, dus een fervent carnivoor word ik nooit. Tegelijkertijd eet ook ik af en toe met veel plezier de vegan kipstukjes en mis ik af en toe nog steeds de gehaktballen van mijn moeder. Toch bekruipt me een gek gevoel bij deze vraag. Waar zit dat precies in? Gezondheidsafwegingen? Gewenning? Misschien staat het antwoord wel in deze filosofieblog van Marc Davidson.

In zijn conclusie stelt Davidson: 'kweekvlees uit dierlijke stamcellen is een morele stap vooruit ten opzichte van de bio-industrie. Maar de keuze voor dierlijke in plaats van menselijke stamcellen blijft een voorbeeld van ‘utilisme voor dieren en Kantianisme voor mensen’. Wie werkelijk vindt dat ook dieren morele consideratie verdienen is óf bereid een hamburger te eten van menselijke stamcellen óf eet simpelweg een sojaburger.'

Stelling nemen

Ik ben er nog niet uit en heb nog zeker 5 jaar om stelling te nemen. De luxe van de overpeinzing. En zo blijkt maar weer...de meeste vragen zijn niet dom en ook een veganist heeft niet altijd een antwoord.

Wat niemand je vertelt over vegan beginnersfrustraties

Als je je, als beginnend planteneter, gaat verdiepen in het veganisme kom je op fantastische sites terecht. De meest inspirerende blogs met heerlijke recepten of ideële organisaties die nog eens duidelijk uiteenzetten waarom de switch naar een vegan lifestyle zo'n fantastische daad is. En dan heb ik het nog niet eens over de enorme gezondheidsclaims die daarnaast worden gedaan. Je vraagt je bijna af waarom er überhaupt nog mensen zijn die een andere keuze maken.

Nou, afgelopen week had ik een vegandip...en dan niet die van het eetbare soort. Totaal inspiratieloos heb ik mijn maaltijden met moeite in elkaar gedraaid. Vaak werd het dan een plantaardige proteïnereep, omdat ik werkelijk geen idee had wat te maken. Heel eerlijk...ik had gewoon zin in kaas, slagroom en eieren en kon alleen maar gerechten bedenken die deze ingrediënten bevatten. De innerlijke dialoog was die van het duiveltje en het engeltje (want ' ach, wat maakt een keertje die lekkere pasta met kaassaus nou uit? Het is geen religie, niemand die er verder naar maalt'). Ik werd er chagrijnig van. Toen ik ook nog eens op een verjaardag zat met een lekkere slagroomtaart en blokjes jonge kaas, voelde ik opstand.

In dezelfde week was ik ook veel bezig met de vegan lifestyle in het algemeen. Nee, eigenlijk wil ik geen leren schoenen meer kopen, maar dat betekent wel op een hele andere manier shoppen (ook wel een favoriete bezigheid). Vooral omdat ik van mooie en kwalitatief goede spullen hou...En zo ging het maar door in mijn hoofd, met als enige conclusie: 'pffff, wat een gedoe eigenlijk'.

Volgens mij had ik niet zoveel frustraties toen ik,lang geleden, vegetariër werd. Alhoewel ik denk dat je die keuze van toen wel kunt vergelijken met het overstappen op veganisme nu (volg je 'm nog ;-))  Het scheelt dat ik een stuk jonger was en waarschijnlijk ook een stuk flexibeler. En, ook niet onbelangrijk, vlees vond ik nooit zo lekker...kaas en slagroom wel...

Anyway, de frustraties zijn weer wat aan het afzwakken en de zin om nieuwe gerechten te ontdekken komt weer terug. Ook in mijn hoofd heb ik het weer op een rijtje (oftewel mijn eigen ' Why', los vertaald naar Simon Sinek). We gaan er dus opnieuw vol tegenaan. Maar zo blijkt maar weer...het zijn net mensen die planteneters...

Simpel genot

Tsja...ik hou nou eenmaal van eten. En het moet vooral lekker zijn. Oh...en niet al te lastig om klaar te maken (iets met weinig geduld enzo). En nu dus ook nog eens volledig plantaardig... Ik zoek me dus suf naar allerlei passende gerechten. En soms komen er dan ook ineens heerlijke toetjes voorbij. Zoals deze vegan apple crumble van De Groene Meisjes: een kleine smaaksensatie. Eivrij en met plantaardige boter. 

In mijn versie heb ik trouwens gebruik gemaakt van speltbloem en de hoeveelheid verdubbeld voor een iets grotere variant. Verder nog de tip wat extra bloem toe te voegen wanneer het deeg niet kruimelig genoeg is. Klaar in 10 minuten, dan nog 20 minuten in de oven...en dan...dan dus dat stukje simpel genot. Enjoy!

De eerste echt lekkere plantaardige eiwitshake

Al eerder heb ik jullie deelgenoot gemaakt van mijn soms wanhopige proteïne-zoektocht. Sowieso is het natuurlijk belangrijk om voldoende eiwitten binnen te krijgen, maar sinds ik met Personal Body Plan bezig ben, is het nog meer 'een must' geworden. Met een volwaardig plantaardig dieet hoeft het geen enkel probleem te zijn om genoeg eiwitten te consumeren. Het voedingscentrum spreekt van 0,8 gram eiwit per kilo lichaamsgewicht (voor vega(n)s mag dit wel iets meer zijn). Maar met het sporten dat ik nu doe i.c.m. de wens om ook lichaamsvet te verliezen en spieren op te bouwen is er meer nodig. De bedoeling is dat ik dagelijks zo rond de 130 gram eiwit binnen krijg...en dat is best veel! 

Overgeleverd

In overleg met mijn coach ben ik daarom plantaardige eiwitshakes gaan toevoegen aan mijn voeding. Waar de niet-vegan sporter aan een van de vele - fantastisch klinkende- smaken whey (restproduct wat overblijft na de productie van kaas) gaat, ben je als planteneter 'overgeleverd' aan een beperkt aantal merken en smaken. En deze smaken (of smaakloze) poeders gingen me toch wat tegen staan. Niet omdat het zo vreselijk vies was, maar een paar keer per dag dezelfde shake...pffff (en ja, ik heb verschillende combi's geprobeerd). Daarnaast was ik niet erg gecharmeerd van de wat zanderige substantie. Het bleef een ding...want waar haal ik in vredesnaam 130 gram per dag vandaan?

De wanhoop nabij 

De 'wanhoop nabij' en een minder aantrekkelijk uitzicht op nog meer soja en bonen, bezocht ik afgelopen zondag de Veggie-Fair in Doorn. En daar liep ik tegen een, voor mij, onbekend merk aan: PUR YA! Het merk noemt zich de Europese specialist in vegan en raw eiwitten, superfoods en kiemen. PUR YA! richt zich op de ontwikkeling en productie van hoge kwaliteit veganistische eiwitten en verschillende biologische producten voor atleten, actieve mensen en voor mensen die actief zijn in de gezonde, biologische keuken. Je begrijpt, het klonk als muziek in mijn oren. 

De ultieme smaaktest

Ik mocht de smaaktest doen met de drie proteïne shakes uit het assortiment: Vanille-Aardbei, Cacao Carob en Red-Banana Baobab. En echt...zo verrassend lekker! Ik dronk ze op de fair met rijstmelk, maar met amandelmelk of sojamelk zijn ze nog romiger. Ik heb de Bananensmaak direct aangeschaft en ga de andere smaken online bestellen. Eiwit-missie geslaagd en blij naar huis!

Ook minpunten?

Ondanks dat ik superblij ben met dit nieuwe product, zijn er ook een paar minpunten. Tenminste voor mij. Zo bevatten de shakes minder proteïne dan bijvoorbeeld de Chocoshake van Garden of Life. Nu vind ik het niet zo'n straf om PUR YA! vaker te drinken, maar doordat ook de hoeveelheid koolhydraten hoger ligt, past dat niet altijd in mijn macro's voor die dag. Het puzzelen met de juiste verhouding voeding blijft dus nog even doorgaan. Maar wel fijn dat ik nu ook eens naar mijn shakes kan uitkijken :-) 

Meer informatie over deze en andere producten van PUR YA! vind je op purya.nl Hier kun je overigens ook online bestellen.

   

Levens redden? Begin vandaag nog!

En nee...dit gaat niet alleen over het redden van dierenlevens. Dit gaat over veel meer. Over het leven van je dierbaren, over jezelf. Eigenlijk over iedereen. De laatste weken heb ik veel documentaires gezien, die mij gesterkt hebben in mijn overtuiging dat het echt allemaal anders moet. Als mensen moeten we andere keuzes gaan maken, willen we onszelf en het leven op aarde een reële en waardevolle kans bieden.

Kop uit het zand 

Mijn primaire motief om van een vegetarisch naar een 100% plantaardig voedingspatroon te gaan was (en is) de wens om geen onderdeel meer te willen zijn van de exploitatie van dieren met al het leed dat daar mee gepaard gaat. De documentaire 'Earthlings' uit 2005 gaat over het houden van dieren en de afhankelijkheid van de mens van dieren voor voedsel, kleding, entertainment en voor experimenten op dieren. Het is geen vrolijke film. Wel een realistische schets van hoe wij mensen met dieren omgaan. Een oprechte waarschuwing dat het tijd is om onze kop uit het zand te halen en compassie met alle levende wezens te hebben.

Belangrijk voor iedereen

Mijn voornaamste reden is weliswaar ongewijzigd, maar door de verdiepingsslag te maken in deze fascinerende ontdekkingsreis, kwam ik erachter dat er zoveel meer belangrijke en urgente redenen zijn om de stap naar plantaardig te maken. Hieronder de aanvullende motieven waarvan ik denk dat iedereen op de hoogte zou moeten zijn!

Gezondheid
In een van mijn eerste blogberichten schreef ik over de docufilm Forks over Knives. Deze maakte behoorlijk wat indruk op me. De documentaire is een vurige pleidooi voor een plantaardig dieet om ziektes te voorkomen en zelfs 'om te keren'. Als voorbeeld wordt de degeneratieve ziekte diabetes type 2 genoemd. In Nederland hebben 9 van de 10 mensen met diabetes dit type. 10 tot 43% van de mensen met diabetes krijgt vervolgens hart- en vaatziekten en 1 op de 10 sterfgevallen aan deze ziekten komt door diabetes (cijfers afkomstig van het Diabetes Fonds). En dit is slechts een van de vele voorbeelden. Iedereen die dus enigszins geïnteresseerd is in de gezondheid van zichzelf en van zijn/haar dierbaren zou wat mij betreft Fork over Knives moeten kijken. Ik ben ervan overtuigd dat het je op zijn minst stof tot nadenken geeft.    

Save the earth
Toen ik dacht dat niets mij aan de vleesindustrie nog kom shockeren, kreeg ik de tip om naar 'Cowspiracy: The Sustainability Secret' te kijken. Een documentaire uit 2014 die de impact van de intensieve veehouderij op het milieu onderzoekt en hoe bekende milieuorganisaties met deze heftige informatie omgaat (niet!). Cowspiracy laat zien dat veeteelt de belangrijkste oorzaak van ontbossing, waterverbruik en vervuiling is. Deze machtige industrie is verantwoordelijk voor meer broeikasgassen dan de transportsector (!), en is de belangrijkste factor van de verwoesting van regenwoud, het uitsterven van diersoorten, habitatverlies, erosie, 'dode zones'  in de oceaan en vrijwel elk ander milieuprobleem. Daar sta je dan met je spaarlampen...Het meest bizarre is vervolgens dat milieuorganisaties niets lijken te doen met deze feiten. De oorzaken hiervan? Macht, geld en angst. Een onthutsende docu dus, die overigens wel een stuk 'lichter' qua beelden is dan Earthlings (op enkele beelden na). De boodschap is overigens wel keihard en tegelijkertijd heel simpel: Save the planet, go vegan.

Conclusie
Hoeveel redenen heeft een mens nodig om zijn/haar voedingspatroon aan te passen? Veranderen is voor velen erg ingewikkeld. De meeste mensen blijven graag in hun comfortzone en hebben het gevoel dat ze te veel moeten opgeven. Maar net als met alle veranderingen is het mogelijk. Een goede motivatie wil daarbij nog weleens helpen. En het redden van levens, van mens en dier, lijkt me een van de beste motieven die er überhaupt kunnen zijn.    

De 5 beste tips om goedkoper gezonde boodschappen te doen

Laatst zei iemand het nog tegen mij; ‘Dat is toch hartstikke duur dat gezonde en plantaardige eten?’ Nou, nee…niet duurder dan gewone boodschappen. Er is nog steeds een beeld dat je als veganist (en vegetariër) altijd duurder uit bent dan de omnivoren onder ons. Ja, het klopt dat producten uit een biologische winkel soms hoger geprijsd zijn dan de producten uit de supermarkt. Dat is ook wel logisch. Zelf ben ik dan ook zeker niet wekelijks in de biologische winkel te vinden. De meeste producten haal ik gewoon in de supermarkt. Het is dus zeker mogelijk om met een 'gewoon' budget een vegan lifestyle te hebben. Tenminste als je de volgende budgettips in je achterhoofd houdt:

TIP 1

Ga niet altijd voor een A-merk. Veel huismerken of B-merken zijn net zo lekker, een stuk voordeliger (tot 30% goedkoper!) en zeker niet meer of minder plantaardig. Lees hiervoor altijd de etiketten of raadpleeg de wiki van de Nederlandse Vereniging van Veganisme.

TIP 2

Groente en fruit van het seizoen eten is niet alleen lekkerder, het scheelt ook aanzienlijk in je portemonnee. Ook is het een stuk minder belastend voor het milieu. Op internet zijn er ontzettend veel groente- en fruitkalenders te vinden. Een voorbeeld daarvan vind je hier.

TIP 3
Wees creatief met eten. Het is algemeen bekend dat we met zijn allen veel voedsel weggooien. Volgens Milieu Centraal gooien we gemiddeld 50 kilo goede voeding weg (per persoon!). Dat komt neer op zo'n €150 per jaar. Hartstikke zonde en bovendien onnodig. Door 'left-overs' slim te bewaren, kun je van verschillende producten, ook verschillende maaltijden maken. Een salade als bijgerecht gemaakt? Wat je hiervan over hebt, neem je de volgende dag (of de dag daarna) gewoon mee als lunch. Aardappeltjes kun je altijd lekker opbakken en rijst is goed in de vriezer te bewaren. Op de website van Milieu Centraal vind je meer praktische tips.

TIP 4
Een open deur, maar het loont nog steeds zeer de moeite om de aanbiedingen in de gaten te houden. En dat geldt zeker ook voor het reclameaanbod in biowinkels. Vooral de langer houdbare producten sla ik dan in groten getale in.

TIP 5
Koop diepvriesfruit- en groente. In tip 2 kwam het al aan de orde. Fruit van het seizoen is lekkerder en goedkoper. Toch heb ik ook in de winter weleens (lees: vaak) enorme zin in een smoothie met aardbeien. Onbetaalbaar, waterig en vaak onvindbaar. De oplossing vind je vervolgens gewoon in het diepvriesvak. En of dat dan niet een stuk ongezonder is? Nee, aangezien de voedingsstoffen bij het invriezen niet verloren gaan. Goedkoper en gezond dus!
  

Durf jij de uitdaging aan?

Nog maar een paar dagen en dan is het zover: de start van de 2-jaarlijkse VeganChallenge. Het project is een initiatief van de Nederlandse Vereniging voor Veganisme en heeft als doel om het zoveel mogelijk mensen zo makkelijk mogelijk te maken om veganistisch te eten. Iedereen kan gratis deelnemen en wordt op allerlei manieren gefaciliteerd. Als je je inschrijft ontvang je dagelijks een nieuwsbrief met handige recepten. Verder kun je via de website en diverse sociale media in contact komen met andere challengers of meer ervaren veganisten.

Daag jezelf uit!
Voor deze editie van de VeganChallenge hebben ruim 1800 mensen zich inmiddels aangemeld. Daag jezelf uit en geef je nu op! Meedoen kan door je hier aan te melden. De challenge start op 1 oktober.